www.
johanblaauw.nl
Kind
Het land bewerkendkomt ze aangedanst,
een stipje in de verte,
een streep en even later
zie ik haar gezicht
zo gaaf, zo open
als alleen een kind.
Onbekommerd spelend
met de korrels
van de aarde
groeit de afstand
om na een poosje
mij alleen te laten
en te verdwijnen
als een stipje
aan de horizon,
aan gene zijde
van de weide
naast het land
dat ik bewerk.