www.
johanblaauw.nl

 
Artikelen
|
Recensies
|
Overwegingen
|
Columns
|
Gedichten
|
Varia
|
Sitemap
 

 

Hedwig Wasser

‘Gaan we geloofwaardig om met de boodschap van het Evangelie, als een opgestoken vingertje gepredikt wordt in plaats van een toegestoken hand? Als geen ruimte maar uitsluiting wordt aangezegd aan ongehuwd samenwonenden, gescheidenen, gehuwde priesters, homoseksuelen én vrouwen?’
Met deze woorden begon Hedwig Wasser (zie foto), tijdens het bezoek aan Nederland van paus Johannes Paulus II in mei 1985, aan een toevoeging op persoonlijke titel aan de toespraak die zij als lid van de Nederlandse Missieraad hield op de bijeenkomst die voor de paus georganiseerd was in de Jaarbeurs in Utrecht.
VPRO’s  ‘Andere Tijden’ van 5 april 2005 liet het allemaal nog eens zien: de paus, de toespraak en een verbijsterde kardinaal Simonis.
Met haar woorden wilde Hedwig Wasser opkomen voor mensen in de rooms-katholieke kerk die zich buitengesloten voelden en voor wie tijdens het pausbezoek in 1985 geen enkele ruimte was ingeruimd.
Kardinaal Simonis vond dit echter van geen stijl getuigen. Daarom heeft hij na afloop van het pausbezoek aan Nederland de paus dan ook zijn excuses aangeboden voor deze niet geplande persoonlijke toevoeging van Hedwig Wasser aan haar toespraak.
Wie de oprechte bezorgdheid ziet waarmee Hedwig Wasser in haar toespraak over de ontwikkelingen in de rooms-katholieke kerk spreekt en er de milde toon bij betrekt waarop zij deze vervolgens probeerde te verwoorden, verbaast zich ook twintig jaar later er nog over hoe het toch mogelijk is dat een kardinaal daar als door een wesp gestoken op reageert. Alsof de paus door een paar mild-kritische vragen beledigd wordt.
Mij lijkt het juist veel beledigender om een paus een beeld voor te schotelen dat de werkelijkheid verhult en net doet alsof het in de Nederlandse rooms-katholieke kerkprovincie allemaal koekoek één zang is.

© JOHAN BLAAUW

april 2005

naar begin